LoweKrowe

Według najnowszych danych Europejskiej Agencji Środowiska wszystkie zwierzęta hodowlane w Unii Europejskiej odpowiadają za niespełna 6% emisji gazów cieplarnianych. Rolnictwo to ogółem ok. 10%, a sektory pozarolnicze to 90% emisji. Dane te jasno pokazują, że zrównoważona produkcja zwierzęca w UE jest mniej emisyjna, niż średnia światowa, która wynosi 14,5%. Trzeba także pamiętać, że hodowcy bydła we Wspólnocie są pionierami we wprowadzaniu w życie innowacyjnych technik hodowlanych, których celem jest wzrost efektywności produkcji i zmniejszenie emisji szkodliwych dla atmosfery gazów.

Nieprawdziwe jest twierdzenie, że hodowla zwierząt zabiera cenną ziemię, która mogłaby być przeznaczona pod uprawy przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Tymczasem wypas bydła i produkcja roślinna nie są konkurencyjnymi formami użytkowania ziemi. Tereny, na których odbywa się wypas, często mają ubogą jakość gleby i nie nadają się do uprawy. Wiele pastwisk znajduje się na obszarach suchych lub półsuchych, gdzie brakuje wystarczającej ilości wody niezbędnej do irygacji. A na tych terenach może przetrwać bydło, ponieważ jest w stanie spożywać paszę o niższej zawartości wody. Z kolei na terenach górzystych produkcja roślin jest niejednokrotnie niewykonalna, ale zwierzęta czują się tam wyśmienicie i wzbogacają ekosystem. Areał ziem przeznaczonych pod pastwiska i uprawy pozostaje w Europie niezmienny od 60 lat przy jednoczesnym wzroście populacji kontynentu o ponad 125 mln i wzroście średniej długości życia o 10 lat.

Hodowla bydła mięsnego sprzyja ochronie krajobrazu, pozwala zagospodarować nieużytki i ugory, z których człowiek nie może pozyskać dla siebie żadnej żywności. Uprawa łąk i pastwisk przeznaczonych dla zwierząt, w porównaniu z uprawą zbóż, jest bardziej proekologiczna – chroniąc glebę przed erozją- oraz mniej kosztochłonna. W warunkach naturalnych występuje ewidentna zależność pomiędzy różnorodnością zwierząt roślinożernych i różnorodnością gatunkową roślinności. Zwierzęta roślinożerne umożliwiają przepływ energii w cyklu: gleba – rośliny – zwierzęta. Tkanka roślinna musi być spożyta, przetrawiona, wydalona a następnie ulega rozkładowi. Odchody zwierzęce zasilają glebę wpływając na żyzność i aktywność biologiczną gleby.

Unia Europejska jest globalnym liderem zapewniania dobrostanu zwierząt gospodarskich, a Polska jest liderem w tym zakresie. Poprzez wprowadzenie praktyk hodowlanych, które wykraczają poza obowiązkowe normy, zwierzętom zapewnia się możliwość realizowania potrzeb behawioralnych, a tym samym ich lepsze samopoczucie i zdrowie. Pozwala to również zapobiegać agresji między zwierzętami oraz wzajemnemu okaleczaniu się. W Planie Strategicznym na lata 2023-2027 Polska przeznaczyła na dobrostan zwierząt ponad 1,4 mld euro.

Wsparcie będzie udzielane rolnikom na realizację inwestycji w zakresie dobrostanu zwierząt, które wykraczają ponad minimalne normy wynikające z powszechnie obowiązującego prawa oraz stosowanych praktyk. Hodowcy będą zwiększać powierzchnie bytową zwierząt o 20 lub 50 %, zapewniać dostęp do pastwisk przez minimum 4 miesiące w roku, a także całoroczny dostęp do wybiegu. Poprawa dobrostanu zwierząt wpłynie korzystnie na wyniki produkcji i jakość produktów pozyskiwanych od tych zwierząt, a tym samym na zdrowie ludzi. Takie inwestycje przyczynią się również do ochrony środowiska i klimatu.

Liczne produkty uboczne, które powstają w wyniku przetwórstwa rolno-spożywczego i produkcji żywności dla ludzi, takie jak młóto browarniane, wywary gorzelniane, otręby i słoma zbożowa, łuski i inne odpady z roślin oleistych, bawełny, orzechów, makuchy i śruty poekstrakcyjne z nasion roślin oleistych, wysłodki buraczane powstające przy produkcji cukru oraz wytłoki i pulpy owocowe oraz warzywne będące odpadem w produkcji soków, dżemów i musów owocowych i warzywnych są źródłem cennych pasz i uzupełniają dawki pokarmowe w żywieniu bydła. Ich udział w całkowitych nakładach produkcji waha się od 20% – np. przy intensywnym mieleniu zbóż do 60% – np. przy produkcji oleju rzepakowego (Thompson i in., 2023). Bez obecności bydła, które wykorzystuje te produkty i przekształca je w wartościowe białko zwierzęce, odpady musiałyby być składowane i przekształcane np. na kompost lub spalane, tworząc dodatkowe źródło emisji obciążających środowisko.

To mit, że czerwone mięso powinniśmy eliminować z naszej diety. Wołowinę poleca się osobom w każdym wieku. Szczególnie istotna jest w odżywianiu sportowców, kobiet w ciąży i karmiących piersią, dzieci w okresie wzrostu oraz osób w starszym wieku. Wołowinę powinno się uwzględnić w diecie osób narażonych na niedokrwistość z powodu niewystarczającej podaży żelaza oraz u osób narażonych na wszelkiego rodzaju niedobory żywieniowe. Pamiętajmy, że mięso i mleko pochodzące od bydła to produkty, które nie tylko dostarczają białka o wyższej jakości i wartości odżywczej niż te pochodzące z roślin, ale zawierają również niezwykle cenne makro i mikroelementy (np. żelazo, cynk), witaminy (np. z grupy B, głównie wit. B12) i związki biologicznie czynne (np. L-karnityna, kwasy omega-3), które często trudno jest uzyskać z żywności pochodzenia roślinnego (Leroy i in., 2023; Alonso i in., 2019).

Nie daj sobie wmówić, że wołowina powoduje choroby serca. W rzeczywistości badania wykazały, że umiarkowane spożycie tego mięsa- do 500g tygodniowo- nie zwiększa ryzyka chorób układu krążenia. Wołowina nie jest też ciężkostrawna, a faktycznie jest dobrze tolerowana przez większość ludzi. Wiele osób wierzy też, że wołowina jest produkowana z użyciem hormonów i antybiotyków, ale w rzeczywistości są one w większości krajów w hodowli bydła przeznaczonego na mięso zabronione. W przypadku chorób zwierząt, antybiotyki mogą być stosowane, ale zgodnie z zasadami dotyczącymi czasu oczekiwania, przed sprzedażą mięsa.

Platforma to porozumienie organizacji i podmiotów skupiające się na zrównoważonym rozwoju europejskiej wołowiny od pola do stołu. PPZW jednoczy i koordynuje programy zrównoważonego rozwoju wokół wspólnego programu, aby zapewnić wymierny i pozytywny wpływ w łańcuchu wartości wołowiny. Działamy zgodnie z zasadami Europejskiego Okrągłego Stołu na rzecz Zrównoważonej Wołowiny (ERSB) i innych ważnych organizacji międzynarodowych. Wierzymy, że możemy osiągnąć stan, w którym wszystkie aspekty łańcucha wartości wołowiny będą przyjazne dla środowiska, odpowiedzialne społecznie i opłacalne ekonomicznie.